ΘΟΔΩΡΗΣ teoso ΣΠΑΝΙΑ ΕΝΤΥΠΑ.

Για αρχή θα κάνω μια μικρή γενική ανασκόπηση ,
χωρίς να θέλω να σας κουράσω.
Στο τέλος του BLOG έχω ένα πολύ σημαντικό πίνακα με όλα τα περιοδικά που κυκλοφόρησαν από το 1847-1900.


Όλα ξεκίνησαν το 1455 όπου έγινε το πρώτο βιβλίο της ανθρωπότητας σε χαρτί από δέρμα νεογέννητου μοσχαριού στη Μαγεντία από τον Γουτεμβέργιο.
Ήταν μια Βίβλος τυπωμένη σε σελίδες των 42 γραμμών (στίχων) χωρίς αρίθμηση ή τίτλο, ενώ είναι το μοναδικό βιβλίο του Γουτεμβέργιου που σώζεται μέχρι σήμερα.
Από τότε κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι και η εξέλιξη της τυπογραφίας ήταν ραγδαία.




Το 1812 έκανε την εμφάνισή του το πρώτο κυλινδρικό πιεστήριο στο Λονδίνο.
Το 1884 εφευρέθηκε η λινοτυπία ,το 1887 η μονοτυπία, ενώ το 1886 οι στοιχειοθετικές μηχανές αντικατέστησαν τη χειρωνακτική εργασία.
Γύρω στα 1890 εμφανίζονται σε περιοδικά της Αθήνας,οι πρώτες αδέξιες τσιγκογραφίες και φωτο τσιγκογραφίες.
Εδώ αντικαθίσταται η πλάκα ξύλου που είχαμε στην ξυλογραφία με το χάραγμα του σχεδίου πάνω ,με την πλάκα τσίγκου.
Αυτή είχε αντοχή για πιο πολλά τυπώματα,ενώ για το χάραγμα δεν χρησιμοποιούνται καλέμια αλλά χημικά οξέα (νιτρικό και θειικό)
που διαβρώνουν την πλάκα.
Στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο,κεφαλές σε αυτή την τεχνική ήταν ο ΚΑΖΑΝΗΣ
(ήταν στην οδό Λέκκα 20, γνωστός τυπογράφος από τις πανέμορφες ξυλογραφίες της ΔΙΑΠΛΑΣΗΣ των ΠΑΙΔΩΝ αλλά δυστυχώς κράταγε την τέχνη του κρυφή από τους νέους τεχνίτες)
και ο ΛΑΙΟΣ
(πιο μεταδοτικός στην τέχνη του,
ο οποίος φιλοτέχνησε το ΕΘΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΣΚΟΚΟΥ
δεν είχα την τύχη να προσθέσω έστω ένα στην συλλογή μου αν και έχω ακούσει τόσα γι'αυτό).

Αργότερα ανακαλύφθηκε το ταχυπιεστήριο, το 1904 η όφσετ (offset) και το 1905 η λιθογραφία.
Τέλος η πραγματική επανάσταση στο χώρο της τυπογραφίας έγινε με τη φωτοσύνθεση, που στα μέσα του αιώνα μας έδωσε νέα ώθηση στην τυπογραφία.



Ας έρθουμε στα δικά μας τώρα για την πατρίδα μας την Ελλάδα.

Τα πρώτα ελληνικά τυπογραφεία ιδρύονται στην Ιταλία (Βενετία, Μιλάνο, Ρώμη) και αργότερα στην κεντρική Ευρώπη (Βιέννη, Λειψία, Βουδαπέστη, Παρίσι, Λονδίνο).
Οι πρώτες εκδόσεις ήταν συνήθως θρησκευτικά βιβλία.
Στη συνέχεια η ιστορία της ελληνικής τυπογραφίας μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους το 1821 φτάνει στο ελληνικό έδαφος

(Καλαμάτα, Κόρινθος, Μεσολόγγι, Αθήνα, Ψαρά, 'Ύδρα, Αίγινα, Ναύπλιο).

Η πρώτη έντυπη εφημερίδα που εκδόθηκε σε ελεύθερο Ελληνικό έδαφος ονομαζόταν
"Σάλπιγξ Ελληνική" και ήταν στην Καλαμάτα.
Αυτό έγινε σε ένα μικρό τυπογραφείο που είχε εγκατασταθεί σε ένα παλιό τζαμί από τον Αλ.Υψηλάντη.
Το πρώτο φύλλο της κυκλοφόρησε την 1η Αυγούστου 1821 με συντάκτη το γνωστό μας από την εκδοτική του δράση στη Βιέννη ρασοφόρο Θεόκλητο Φαρμακίδη .

Η δεύτερη έντυπη Ελληνική εφημερίδα ήταν ο
"Ελληνικός Καθρέπτης" και εκδιδόταν στην πλούσια Ύδρα
από τις 12 Οκτωβρίου 1821 μέχρι τις 22 Μαΐου 1822, με φροντίδες και έξοδα του λογίου ναυάρχου Ιακωβάκη Τομπάζη, ο οποίος είχε καταφέρει να δημιουργήσει ένα πρωτόγονο τυπογραφείο στο νησί.
Τα τυπογραφικά στοιχεία όμως, ήταν ατελή και τα κείμενα βγαίνανε μουτζουρωμένα.

Την ίδια περίοδο έχουμε τα
"Ελληνικά Χρονικά" στο Μεσσολόγγι και λίγο αργότερα το 1824 τον " Φίλο του Νόμου" στην Υδρα ,
τον "Ελληνικό Τηλέγραφο" πάλι στο Μεσολόγγι και την "Εφημερίς των Αθηνών"
στην Αθήνα (όπου δυστυχώς τα στρατεύματα του Κιουταχή το 1826 έκαψαν το τυπογραφείο).

Από το 1833 ως το 1862 υπήρξε μεγάλη έξαρση κυκλοφορίας εφημερίδων.
Βέβαια μιλάμε για τιράζ
(αριθμό φύλλων κάθε εφημερίδας -τα λεγόμενα τραβήγματα) μόλις μερικές εκατοντάδες λόγω του αναλφαβητισμού και του μεγάλου κόστους παραγωγής και την έλειψη καλών Ταχυδρομίων.




Εκείνη την εποχή έχουμε την "ΕΛΠΙΣ " του Λεβίδη, την "ΑΘΗΝΑ" και το "ΑΙΩΝ".
Μετά το 1862 ο Ελληνικός τύπος είναι σε οργασμό και νέα πολλά φύλλα βγαίνουν για πρώτη φορά.

Τότε άρχισαν να πολιτικοποιούνται και οι εφημερίδες από τα κόμματα και τους αρχηγούς τους.

Έτσι έχουμε τον " ΕΘΝΟΦΥΛΑΞ" (1862) του Ζαίμη ,
το "ΕΘΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ" (1868-1876) του Κουμουνδούρου,
την "ΩΡΑ" (1875-1888) του Τρικούπη,
την "ΕΦΗΜΕΡΙΣΤΩΝ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ" (1870-1893) του Δεληγεώργη,
την "ΠΡΩΙΑ " (1874-1904) του Δηλιγιάννη.


Σταθμός στον τύπο και πολύ σημαντική ήταν και η "ΕΦΗΜΕΡΙΣ" του Κορομηλά (1873-1883).
Αυτή η εφημερίδα στάθηκε φυτώριο νέων δημοσιογράφων και από
τους συνεργάτες της βγήκαν 6 πρωθυπουργοί και 11 υπουργοί.
Έβγαινε όλες τις ημέρες του χρόνου αφού τότε οι δημοσιογράφοι δεν είχαν καμία αργία (ούτε Πάσχα -Χριστούγεννα).

Μην ξεχάσω βέβαια την "ΑΚΡΟΠΟΛΗ" (1883 ) του Γαβριηλίδη
(αυτός έβγαζε παλιά και τις σατυρικές "ΡΑΜΠΑΓΑ" και το "ΜΗΝ ΧΑΝΕΣΑΙ" ),

την "ΕΣΤΙΑ" (στην αρχή ήταν περιοδικό από το 1876 ως το 1895 και μετά έγινε ως τις ημέρες μας εφημερίδα) ,
καθώς και το "ΕΜΠΡΟΣ" του Καλαποθάκη , και το "ΣΚΡΙΠ".

Στην Θεσσαλονίκη η πρώτη Ελληνική εφημερίδα ήταν
το 1875 " Ο ΕΡΜΗΣ" που αργότερα ονομάστηκε
"ΦΑΡΟΣ της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ",
έβγαινε 2 φορές την εβδομάδα και κόστιζε ένα ασημένιο γρόσσι,αφού είχαμε κατοχή από Τούρκους εκείνη την περίοδο.
Την εξέδωσε ο Σοφοκλής Γκαρπόλας,ένας Έλληνας τυπογράφος με βλάχικη καταγωγή και θερμή Ελληνική συνείδηση.
Αργότερα εκδίδεται από τα παιδιά του,πλέον με παύσεις ,διώξεις και καταδίκες μέχρι το 1912 παραμονές της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης.
Πολύ καλή έκδοση που βοήθησε το Ελληνικό στοιχείο της βορ. Ελλάδας.
Σε ένα φύλλο του 1878 που πέρασε από τα χέρια μου,μου έκανε αίσθηση
ένα θέμα που υπήρχε εναντίον του Έλληνα γιατρού Πεσκινίδη που με το αμάξι του χτύπησε και εγκατέλειψε φτωχό και αβοήθητο οκτάχρονο κοριτσάκι.
Πάντα η εφημερίδα κράταγε μια στάση προς τους αδύνατους και κατατρεγμένους.

Υπήρχαν ακόμα οι εφημερίδες,
"Η ΑΛΗΘΕΙΑ" 1903-1910,
"Ο ΑΣΤΗΡ" από τον Παπαγεωργίου
και
"Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ"(ιδρύθηκε το 1910 από τον Βελλίδη).

Μετά την απελευθέρωση έχουμε και εδώ πολλές νέες εκδόσεις όπως το
"ΕΜΠΡΟΣ" του Οικονομίδη και άλλες.

______________________
Στην Πάτρα υπάρχει επίσης μεγάλη κίνηση από πολύ αξιόλογα έντυπα.

Έχουμε την "ΚΑΡΤΕΡΙΑ" του 1842 ,η εφημερίδα "ΠΑΤΡΑΙ" το 1850,
και μια όμάδα από άλλες που βγήκαν από το 1853 ώς το 1870 και που είναι
η "ΠΡΟΟΔΟΣ", "ΒΡΟΝΤΗ","ΦΟΙΝΙΞ","ΠΑΤΡΙΣ" και "ΑΧΑΙΑ".

Υπήρξαν ακόμη αργότερα το 1882 και μετά "Ο ΕΡΓΑΤΗΣ" , "Ο ΦΑΝΟΣ",
"Ο ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ", "Η ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ" το 1890 ,
"Ο ΝΕΟΛΟΓΟΣ" το 1894.

__________________
Στην Κρήτη υπήρχαν και έκει αξιόλογες εκδόσεις .

Αναφέρω χαρακτηριστικά κάποιες από τις εκδόσεις
πριν το 1900,
την "ΑΡΚΑΔΙΟΝ ΡΕΘΥΜΝΟΥ" 1884 που μετά από ένα αποκαλυπτικό κείμενο για την κατάσταση της Κρήτης οι Τούρκοι την έκλεισαν,
"ΕΒΔΟΜΑΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ","ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ"
με εκδότη τον Στυλιανό Αλεξίου,
"ΚΡΗΤΗ ΑΘΗΝΩΝ" από φοιτητές της Κρήτης,
"ΚΡΗΤΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ",
"ΛΕΥΚΑ ΟΡΗ ΑΘΗΝΩΝ","ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ΧΑΝΙΩΝ",
1881 "ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ ΡΕΘΥΜΝΟΥ"
η πρώτη εφημερίδα του Ρεθύμνου που μετά μετονομάζεται το 1884 σε "ΑΡΚΑΔΙΟΝ".
Η αρθρογραφία της ήταν τόσο επιθετική προς την Τούρκικη κυβέρνηση,ώστε ύστερα από πολλές διώξεις έκλεισε οριστικά το Σεπτέμβρη του 1888.
Άλλες Κρητικές εφημερίδες είναι η
"ΠΑΡΡΗΣΙΑ ΡΕΘΥΜΝΟΥ",
"ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ΧΑΝΙΩΝ"
"MINΩΣ" του Ηρακλείου
από τις πρώτες που εκδόθηκαν στην πόλη αυτή,
τον Δεκέμβριο του 1880 με εκδότη τον Χατζη Πέτρο Λυδάκη.
Από το 1889-1898 υπήρξε μια από τις πιο μαύρες περιόδους της ιστορίας της Κρήτης.
Υπάρχει μεγάλη καταπίεση ,βαρβαρότητα και πολλά θύματα Κρητικούς από την ασυδοσία των Τούρκων.
Κηρύχθηκε στρατιωτικός νόμος στο νησί και οι εφημερίδες έκλεισαν.
Το 1898 η Κρήτη αναπνέει επιτέλους ελεύθερα μετά από πολλά χρόνια.
Τον Νοεμβρίου του 1898 αποχωρεί από την Κρήτη και τελευταίος Τούρκος στρατιώτης και στις 14 Νοεμβρίου
οι προστάτιδες δυνάμεις ανακοίνωσαν τον διορισμό του πρίγκιπα Γεωργίου της Ελλάδος ως Ύπατου Αρμοστή της Κρήτης,
ο οποίος αποβιβάστηκε στη Σούδα τον Δεκεμβρίο του 1898.
Πολλά νέα έντυπα εμφανίζονται στην συνέχεια.
Ο Καλαϊτζάκης, εκδίδει την εφημερίδα "ΡΕΘΥΜΝΟΝ",
η οποία δεν άντεξε πολύ και έμεινε λίγο στην κυκλοφορία
(μόνο τρία φύλλα κυκλοφόρησε ),
αλλά έμεινε όμως στην ιστορία ως η πρώτη εφημερίδα που εκδόθηκε στην Κρήτη μετά τη Μεταπολίτευση.
Μετά το 1900

ξεχωρίζω τον "ΚΗΡΥΚΑ ΧΑΝΙΩΝ" το 1901 (έγραφε ο ίδιος ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ)

και την "ΗΧΩ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ " του 1923.
___________

Στην ΚΕΡΚΥΡΑ και στα άλλα Επτάνησα υπήρξε ίσως
η μεγαλύτερη άνθηση τοπικών εντύπων.

Ξεχωρίζω τον "ΣΠΙΝΘΗΡ" 1847,"ΡΗΓΑΣ" 1851,
"10η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ" 1862 της Ζακύνθου,

"Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΣ" της Κερκυρας το 1863,
η "ΝΕΟΛΑΙΑ" 1849,
η "ΠΑΤΡΙΣ" 1849 ,

"Ο ΠΗΓΑΣΟΣ" 1873-1887.
__________________________
ΧΙΟΣ
Ονομαστά περιοδικά, άλλα βραχύβια και άλλα με μακροχρόνιες εκδόσεις,
υπήρξαν: το Χιακόν Μουσείον, το Χιακόν Ημερολόγιον,
η Σφίγξ, Το Νησί, η Χιακή Επιθεώρησις και άλλα.
Από τις εφημερίδες αξιομνημόνευτες είναι η Αμάλθεια (1832-1922) της Σμύρνης, ο Νεολόγος της Κωνσταντινούπολης, η Eθvική, η Ελπίς,
η Παγχιακή (από το 1908 τυπωνόταν στη Χίο), η Νέα Χίος .

_______________________________
_________________________________________________________________

Όλα τα παραπάνω βέβαια σε μια Eλλάδα που εκείνη την εποχή ήταν τελείως διαφορετική από αυτή που γνωρίζουμε σήμερα.

Πρώτα πρώτα ήταν περίπου η μισή στο μέγεθος.

Τα Ιόνια νησιά, με τον ερχομό του Γεωργίου Α΄, προσαρτήθηκαν από την Αγγλία το 1864 στην Ελλάδα,
ενώ η Θεσσαλία και η ΄Αρτα το 1881 και στη συνέχεια πολύ αργότερα έχουμε την ενσωμάτωση της Ηπείρου , της Μακεδονίας, των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και της Κρήτης το 1912-13 και τέλος των Δωδεκανήσων το 1947.


Η Αθήνα ήταν μια μικρή πόλη με λιγότερο από 100.000 κάτοικους που κατάφερε μετά το Ναύπλιο, να γίνει η πρωτεύουσα του Κράτους (μετά από μία μικρή διαμάχη με την Κόρινθο).

Οι περισσότεροι δρόμοι της ήταν αμαξωτοί και χωματόδρομοι.

Από παλιές εφημερίδες της εποχής εκείνης ανασύρω μερικά στοιχεία.

"Εντός της πόλεως των Αθηνών τα ύδατα ελίμναζαν σε κάθε οδό και σχημάτιζαν νοσογόνους εστίες και πολλοί Αθηναίοι υπέφεραν από ελονοσία. Ο φωτισμός της πρωτεύουσας γινόταν από 100 φανούς, που έκαιγαν έλαιον, ενώ τις νύχτες που υπήρχε σεληνόφωτο, άναβαν μόνο τους 30 φανούς.

Ενώ σε μία από τις μεγαλύτερες οδούς των Αθηνών, την ταλαίπωρη Πειραιώς, είχαν γίνει πολλές προσπάθειες συντηρήσεώς της και στο τέλος είχαν επιβάλλει και διόδια 5 λεπτών της δραχμής για κάθε ίππο, που την διέσχιζε.

Στην μεγάλη οδό Σταδίου στο κέντρο της Αθηνας ,
σχεδόν όλοι έχουμε περπατήσει.
Χιλιάδες αυτοκίνητα την διασχίζουν καθημερινά μαζί με χιλιάδες αγχωμένους διαβάτες ,
ενώ το νέφος είναι πλέον συνηθισμένο στον Αττικό ουρανό.

Ας κάνουμε ένα ταξίδι στον ίδιο δρόμο σχεδόν 160 χρόνια πίσω και ας δούμε πως ήταν.
Από περιοδικά και τον τύπο της εποχής ανασύρω τα εξής.
Η οδός Σταδίου ήταν ανύπαρκτη,στην θέση της υπήρχε μια μεγάλη, απότομη ρεματιά που το 1850 δύσκολα μπορούσες να την περάσεις.

Ήταν ένα μεγάλο φαράγγι που ξεκίναγε από την Ομόνοια και κατέληγε στην πλατεία Συντάγματος.
Σε κάποια σημεία είχαν χτίσει αυτοσχέδιες γέφυρες για να το διασχίζουν.

Η ρεματιά αυτή ήταν αληθινός παράδεισος για τους κυνηγούς.

Λαγοί ,κουνέλια,αγριοπερίστερα,κοκκόρια άγρια των θάμνων,πέρδικες και μπεκατσίνια,φώναζαν ,σφύριζαν από το πρωί ως το βράδυ.
Πυκνές καλαμιές και γάργαρο νερό απλώνονταν παντού.

Το 1855 χτίσανε δύο πέτρινες γέφυρες με φαναράκια λαδιού για να περνάνε και τέλος το 1865 ο Δήμος Αθηναίων την σκέπασε την ρεματιά ,οπότε σχηματίστηκε η οδός Σταδίου
και έβαλε εσωτερικό υπόνομο από κάτω για τα νερά.


Λίγο αργότερα στο 1880 ,η λεωφόρος Αλεξάνδρας ήταν μια ακατοίκητη ρεματιά μεταξύ των Τουρκοβουνίων και του Λυκαβηττού,
και η Κυψέλη είχε κάποιες μετρημένες στα δάχτυλα μακρινές αγροικίες, και μερικές εξοχικές βίλες, όπου οι Αθηναίοι πήγαιναν εκδρομή.

Σε ένα άλλο σημείο της Αθήνας όχι πολύ γνωστό στους νεότερους υπήρχε ο ποταμός ΙΛΙΣΟΣ.

Αρχαιότατος ιερός ποταμός κυλούσε εκεί που σήμερα είναι η Μιχαλακοπούλου, η Βασιλέως Κωνσταντίνου, η Αρδηττού και η Καλλιρρόης (καλή ροή).

O Ιλισός ήταν το δεύτερο μεγάλο ποτάμι της Αθήνας.
Πήγαζε από τις πλαγιές του Υμηττού και στον Ταύρο ενωνόταν με τον Κηφισό και χύνονταν στο Φαληρικό Ορμο, στην περιοχή Τζιτζιφιές.

Στέρευε το καλοκαίρι, αγρίευε το χειμώνα και πλημμύριζαν τη γύρω περιοχή τα ορμητικά νερά του.
Εκεί στην κοίτη του Ιλισού, που ήταν αρκετά πλατιά και αρκετά βαθιά, οι Αθηναίοι έκαναν την μπουγάδα τους των ρούχων.
Μέσα στα νερά του ζόυσαν χιλιάδες βατράχια όπου ειδικά το βράδυ ακούγονταν σε όλη την περιοχή.
Από το 1897 όσο πίεζε η οικιστική ανάπτυξη τον ποταμό ΙΛΙΣΟ άρχισαν να τον καλύπτουν σιγά - σιγά.
Επί Μεταξά επιταχύνθηκε η διαδικασία και τέλος το 1962 καλύφτηκε και το τελευταίο κομμάτι του, το τμήμα μεταξύ Σταδίου και Λεωφόρου Συγγρού.
Τέλος εποχής για τον ποταμό, αλλά και την παλιά πόλη που διάσχιζε, σταμάτησε και ο κοασμός των βατράχων.
Ποιός σκέπτεται όταν διασχίζει την Καποδιστρίου
(ο δρόμος με τήν πολύ κίνηση που ενώνει την Καλογρέζα,Φιλοθέη,Χαλάνδρι),
ότι η λεωφόρος κρύβει την αρχαία κοίτη
του κυριότερου παραπόταμου του Κηφισσού,γνωστού από την μια πλευρά ως Ποδονίφτης και από την άλλη ως Ρεματιά-Χαλανδρίου?
Στην αρχή του μάλιστα αν προσέξετε θα δείτε και τα αρχαία ερείπια από το παλιό γεφύρι που υπήρχε εκεί.
Επίσης ελάχιστοι κάτοικοι των νοτίων προαστίων της Αθήνας ,της περιοχής της Βούλας γνωρίζουν ότι η περιοχή τους μέχριτον 19 αιώνα λεγόταν Νησί ,γιατί έμοιαζε με νησί λόγω των αμμολωριδων.
_____________________________

Μέσα από παλιά σπάνια έντυπα βλέπουμε τους δρόμους της παλιάς Αθήνας όπου πηγαινοέρχονταν τα παλιά γραφικά αμαξάκια,με τα αστραφτερά μπρούτσινα φαναράκια τους και αποτελούσαν το βασικό μεταφορικό μέσο της εποχής.
Αυτά στεκόνταν υπομονετικά έξω από τα Ανάκτορα που γίνονταν οι μεγάλοι χοροί και περίμεναν τις όμορφες κυρίες με τις μακρυές τουαλέττες και τα όμορφα στολίδια.
Άλλη γραφικότητα που χάθηκε και έσβησε με τα χρόνια ήταν η ΡΟΜΒΙΑ.
Είδος λατέρνας που σκόρπαγε στα σοκάκια της Αθήνας τον εύθυμο ή μελαγχολικό της σκοπό.
Τα παράθυρα ανοίγαν και πέταγαν λίγες δεκάρες στο πιατάκι του παιδιού που ακολουθούσε.
Ξεφυλλίζοντας παλιές κιτρινισμένες εφημερίδες συναντάμε σε φύλλα του 1879 για τους μάγκες και παλληκαράδες της εποχής.
Συνήθως δεν είχαν κανένα επάγγελμα αλλά περνούσαν την ώρα τους ξαπλωμένοι στους καφενέδες του ΨΥΡΡΗ και την παλιά Αγορά
και ζούσαν από τα χαρτοπαίγνια και άλλες ανέντιμες πηγές.
Η αστυνομία δεν ήταν δυνατό να τους επιβληθή.
Η εμφανισή τους ήταν παράξενη με μουστάκια μεγάλα,μάτια αγριεμένα,μαλλιά σγουρά και λαδωμένα.
΄Οπως η μορφή τους έτσι και η φορεσιά τους ήταν παράξενη.
Φορούσαν παπούτσια μυτερά με ψηλό τακούνι, παντελόνια στενά κάτω και φαρδιά προς τα πάνω.
Είχαν ριγμένη μια πατατούκα στον ώμο τους, ή την κρατούσαν με το ένα χέρι περασμένο στο ένα μανίκι και στη μέση τους είχαν ζωσμένο ένα πλατύ ζωνάρι από το οποίο προεξείχε τεράστια κάμα ή πιστόλα του πυροβολικού.
Δημιουργούσαν συνέχεια καυγάδες, άλλοτε κάρφωναν την κάμα τους πάνω στο ξύλινο τραπέζι του καφενείου, όπου έπιναν ναργιλέ, άλλοτε πάλι κρεμούσαν το μακρύ τους ζωνάρι και αλλοίμονο στον απρόσεκτο διαβάτη που θα τύχαινε να τους το πατήσει.
Ο δυστυχισμένος θα έτρωγε της χρονιάς του.
΄Οταν μεθούσαν οι κουτσαβάκηδες, έσπαζαν τα ποτήρια με τα δόντια τους και κατόπιν μασούσαν τα συντρίμματα.
Επίσης είχαν τη συνήθεια να κόβουν "αναλιές", δηλαδή να χαράζουν με τη μύτη της κάμας τους διάφορα μέρη του κορμιού τους.
Το πρώτο πλήγμα εναντίον των παλικαράδων αυτών το κατάφερε το 1864 ο διευθυντής της αστυνομίας Βρατσάνος, όπου προσέλαβε πολλούς απ΄αυτούς ως κατώτερα όργανα της αστυνομίας και έτσι μονάχοι τους πια εξοντώθηκαν μεταξύ τους.


Στοιχεία που μας φαίνονται σήμερα πολύ μακρινά και πολλές φορές απίστευτα και που όμως είναι η ιστορία του τόπου μας.




Μέσα από αυτά τα σπάνια έντυπα κατορθώνουμε και ανακαλύπτουμε πολύτιμες πληροφορίες ,στοιχεία και μνήμες που έχουν ξεθωριάσει και σβύσει με το πέρασμα του χρόνου.

Ξεκινάμε λοιπόν το ταξίδι μας ,σηκώνοντας το πέπλο της λησμονιάς και της λήθης,ανακαλύπτοντας στοιχεία και πληροφορίες πολύτιμες για την ιστορία μας.

1847-1900 ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ .

____________


Ειδική ενότητα για τα γυναικεία περιοδικά που
κυκλοφόρησαν από το 1847 έως το 1900.

____________________

Το πρώτο καταγεγραμμένο περιοδικό με ύλη που ενδιαφέρει

αποκλειστικά τη γυναίκα ήταν του Καμπούρογλου

με τίτλο "Η ΕΥΤΕΡΠΗ".

Κυκλοφόρησε το 1847, ήταν 15νθήμερο και αφιέρωνε πολλές σελίδες για τα γυναικεία προβλήματα.

Στην ομάδα συγγραφής μεταξύ άλλων ήταν ο Δραγούμης, ο Ραγκαβής, ο Παπαρηγόπουλος.

Το περιοδικό περιείχε συμβουλές για το νοικοκυριό, συνταγές μαγειρικής και ειδικό τμήμα για "τα μοδέλα του συρμού".

΄Οταν πρωτοκυκλοφόρησε το περιοδικό υπήρχαν πολλά πικρόχολα σχόλια από τον ανδρικό Τύπο της εποχής.

"Η ΕΥΤΕΡΠΗ" έκλεισε το 1854.

Το 1862 κυκλοφόρησε ένα άλλο περιοδικό που έφερε τον τίτλο

"ΜΗΤΗΡ Η ΦΙΛΟΣΤΟΡΓΟΣ".

Εκδότης ήταν η Αιμιλία Λεοντιάς.

Τα άρθρα που περιείχε είχαν σχέση με το ρόλο της γυναίκας σαν μητέρας, συζύγου και αδελφής.

Το 1870 κυκλοφόρησε η εβδομαδιαία γυναικεία

επιθεώρηση "ΕΥΡΥΔΙΚΗ".

"Η Ευρυδίκη" εκδίδεται από την Αμαλία Κτενά, Λεοντιάδα, στην Κωνσταντινούπολη από το 1870 μέχρι το 1873.

Τον πρώτο χρόνο εκδιδόταν σε εβδομαδιαία βάση, το δεύτερο σε πενθήμερη και τον τρίτο σε δεκαπενθήμερη.

Το περιοδικό αυτό δεν περιοριζόταν στα όρια του ελλαδικού χώρου.

Ενημέρωνε τις αναγνώστριές του για τις γυναικείες κινητοποιήσεις στις Η.Π.Α. ενάντια στον πόλεμο.

Το περιοδικό συνάμα πρότεινε την ίδρυση ενός γυναικείου συλλόγου στην Κωνσταντινούπολη με στόχο την προώθηση των γυναικείων θέσεων.

1867 "Η Θάλεια"ήταν μηνιαίο περιοδικό, που εξέδιδε στην Αθήνα η Πηνελόπη Λαζαρίδου.
Κυκλοφόρησε για 8 μήνες.
Όλα τα άρθρα του περιοδικού ήταν ανυπόγραφα.

Τα θέματα που διαπραγματευόταν το περιοδικό ήταν τα εξής:

Ο προορισμός του γυναικείου φύλου, η θέση του στην οικογένεια, η ανατροφή και η εκπαίδευση των γυναικών, η θέση των γυναικών τα αρχαιότερα χρόνια, η συμπεριφορά των γυναικών, οι ομοιότητες των δύο φύλων.

Επίσης περιέχονταν και κάποιες βιβλιογραφίες

Το περιοδικό που τάραξε τα νερά και άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά του, ως καθαρά γυναικείo έντυπο, πρέπει να θεωρηθεί

"Η ΠΗΝΕΛΟΠΗ", με εκδότες τους Κωνσταντινοπολίτες Απόστολο και Ευανθία Σεμβερλή.

"Η ΠΗΝΕΛΟΠΗ" κυκλοφόρησε το 1872, ήταν πολυτελέστατο περιοδικό με μεγάλο σχήμα, πολλές εικόνες και θαυμάσια σχέδια, αποτυπωμένα επάνω σε εξαιρετικής ποιότητας χαρτί.

Είχε θέματα για ένδυση γυναικών, κεντήματα, για κομμώσεις, παπούτσια και άλλα αξεσουάρ που χαρακτήριζαν τη μόδα της εποχής.

Τα έξοδα του περιοδικού "ΠΗΝΕΛΟΠΗ" γι' αυτή την εμφάνιση που είχε ήταν πολύ μεγάλα και δυστυχώς και αυτό έκλεισε μόλις μετά από πέντε μήνες.

Το 1873 κυκλοφόρησε στην Αθήνα το περιοδικό "ΕΥΑ".

Ουσιαστικά αυτό ήταν μια μικρή τετρασέλιδη εφημερίδα και έζησε μόλις πέντε μήνες.

"Η ΕΥΑ" ήταν περισσότερο σατυρική εφημερίδα και απευθυνόταν αποκλειστικά στις γυναίκες με κουτσομπολιά και σχόλια για τις κυρίες της εποχής.

Το 1875 εμφανίστηκε

"Η ΚΟΡΙΝΝΑ" ,

και το 1877 κυκλοφορεί το περιοδικό

" ΑΝΘΩΝ"

που έβγαινε κάθε Κυριακή.

O "ΑΝΘΩΝ" κυκλοφόρησε συνολικά σε δεκατέσσερα μόλις φύλλα και διέκοψε την έκδοσή του, αντιμετωπίζοντας μεγάλες δυσκολίες.

΄Ενα άλλο εβδομαδιαίο περιοδικό δημιουργείται το 1877 με τίτλο

"Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ".

Η ύλη του είναι περισσότερο φιλολογική.

Με τον ίδιο τίτλο κυκλοφόρησε άλλο ένα σχετικό περιοδικό το 1893 από τον Χρυσανθόπουλο.

"Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ" γνώρισε και αυτή την παρακμή πολύ γρήγορα για οικονομικούς λόγους.

Στην αρχή περιόρισε τις σελίδες του από τις 16 που είχε, στις 8 και το 1894 έκλεισε.

"1896 Η Πλειάς "

"Η Πλειάς" ήταν το μέσο δημοσίευσης των ιδεών του συλλόγου κυριών ''Εργάνη Αθήνα'', που ιδρύθηκε το 1896. Το περιοδικό αυτό κυκλοφορούσε τρεις φορές το χρόνο από το 1896 μέχρι το 1900.

Το 1887 σημειώνεται ίσως το καλύτερο γυναικείο περιοδικό που είχε γραφτεί μέχρι εκείνη την περιοχή.

'Ηταν "Η ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ" της Καλλιρρόης Παρρέν.

Φεμινίστρια, πρωτοπόρος στον κοινωνικό αγώνα για τις γυναίκες.

Η Ελληνίδα αυτή, με καταγωγή από το Ρέθυμνο, ίδρυσε το 'Ασυλο Ανιάτων, το Πατριωτικό ΄Ιδρυμα και το Λύκειο Ελληνίδων.

Οι αναγνώστριες, οι οποίες έφταναν τις 5000, αριθμός όχι και τόσο ευκαταφρόνητος για εκείνη τη χρονική περίοδο ήταν παθιασμένες με το περιοδικό και το διάβαζαν σταθερά για πολλά χρόνια.

Δείτε και το ειδικό τμήμα που έχω για την εφημερίδα αυτή στο τέλος.

__________________________________

1885-1903 "ΤΟ ΑΣΤΥ"

ήταν οκτασέλιδο σατυρικό περιοδικό, και έχει χαράξει με χρυσά γράμματα την εμφάνισή του στην ελληνική τυπογραφία του 18ου αιώνα.

Είχε κόστος 20 λεπτά (ένα διόβολο), τυπωνόταν στην Αθήνα και εκδότης του ήταν ο Μπάμπης ΄Αννινος (1842-1934).

΄Ενας άνθρωπος ταλαντούχος, με καταγωγή από το Αργοστόλι, που ξεκίνησε σαν δημοσιογράφος, για ένα διάστημα ήταν προξενικός υπάλληλος στη Ρώμη και στη συνέχεια εξέδωσε αυτό το σπάνιο έντυπο. "ΤΟ ΑΣΤΥ" (με διαστάσεις μεγάλου μεγέθους 23 εκατ. με 32 εκατοστά)

ήταν εβδομαδιαία, σατυρική εφημερίδα, ξεκίνησε το 1885,

με πλούσια ύλη, αλλά αυτό που πραγματικά την έκανε εντυπωσιακή είναι, όπως ανέφερα, οι καταπληκτικές γκραβούρες και ξυλογραφίες που περιέχει.

Το 1903 "ΤΟ ΑΣΤΥ" μετονομάστηκε σε "ΝΕΟ ΑΣΤΥ" και πέρασε στην ιδιοκτησία του αδερφού του Θέμου ΄Αννινου (1843-1916), ο οποίος είχε καταπλήξει παλιότερα με την έκδοση του πετυχημένου περιοδικού " ΑΣΜΟΔΑΙΟΣ".

___________________________________________

1883 "ΡΩΜΗΟΣ" Σατυρική εφημερίδα.

"Ο ΡΩΜΗΟΣ"
ΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΤΟ ΠΗΓΑΙΟ ΧΙΟΥΜΟΡ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΗ ΤΟΥ,
Ο ΛΑΟΣ ΑΓΑΠΗΣΕ ΟΣΟ ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΣΑΤΥΡΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΔΑ ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΜΕ ΛΑΧΤΑΡΑ ΠΟΤΕ ΘΑ ΒΓΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΥΘΥΜΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΟΥ ΣΟΥΡΗ.

Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ γεννήθηκε το 1853 στη ΣΥΡΟ και πέθανε το 1919.

Θεωρείται ένας από τους ογκόλιθους της ποιησής μας
(μέχρι που το 1908 προτάθηκε για το ΝΟΜΠΕΛ ).


Το μεγάλο αθάνατο έργο του είναι "Ο ΡΩΜΗΟΣ".

Αυτές είναι δίφυλλες (σε μέγεθος μεγαλύτερες απο Α4) σε μορφή εβδομαδιαίου πολιτικοσατυρικού περιοδικού .

"Ο ΡΩΜΗΟΣ" άρχισε να γράφεται από το ΣΟΥΡΗ από το 1883 εώς το 1918 , έμελλε να ζήσει δηλαδή περίπου 35 χρόνια και να γνωρίσει τη τεράστια αγάπη του κοινού.

Ήταν γραμμένος έμμετρα (δηλαδή με τη μορφή καταπληκτικών στίχων που σε καθηλώνουν) και μέσα από την καυτή πένα του καυτηρίαζε όλα τα γεγονότα της εποχής του

(δεν γλίτωσε ούτε η βασιλική οικογένεια και κόντεψε να βρεθεί στα δικαστήρια).
Μέσα στα κείμενά του χρησιμοποιεί δύο φανταστικούς ήρωες τον ΠΕΡΙΚΛΕΤΟ και τον ΦΑΣΟΥΛΗ και μέσα από αυτούς κάνει την καυστική σάτυρά του.
Κάθε εφημερίδα στην τρίτη σελίδα της περιέχει μια πολύ όμορφη γκραβούρα σατυρική.

H ημερομηνία κάθε εφημερίδας είναι αναγραφόμενη πάνω δεξιά στην πρώτη σελίδα με τον ιδιομορφο τρόπο του ΣΟΥΡΗ π.χ. του 1905 γράφει "Χίλια κι' εννιακόσα πέντε"ολογράφος,ενώ στη δεύτερη στήλη αναγράφεται το νούμερο του κάθε φύλλου πάλι ολογράφος.





___________________________________________

1880 "ΕΒΔΟΜΑΣ"εφημερίδα.

"Η ΕΒΔΟΜΑΣ"
ήταν μια εφημερίδα που εκδιδόταν τή δεκαετία του 1880-91 κάθε Σάββατο.
Η τιμή της ήταν 20 λεπτά της δραχμής ,είχε 10-12 σελίδες,και η θεματολογία της ήταν αρκετά πλούσια που περιλάμβανε

άρθρα με επίκαιρα θέματα της εποχής,διηγήματα πολλά από την επανάσταση του 1821, ειδήσεις της Εβδομάδος
(Εγχώρια-Εξωτερικά-Επιστήμαι-Αρχαιολογία-Φιλολογία),
Αγγελίες (μερικές καταπληκτικές),
δρομολόγια Σιδηρόδρομου ΠΕΙΡΑΙΩΣ-ΑΘΗΝΩΝ-ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΣΟΥ (ΠΑΤΡΩΝ),

σε κάποιο άρθρο μάλιστα γίνεται αναφορά στο ταξίδι ΑΘΗΝΑ -ΤΡΙΠΟΛΙΝ-ΑΘΗΝΑ που γίνεται ταχύτατον με το τραίνο εντός 34 ωρών!!!
Η "ΕΒΔΟΜΑΣ" ήταν μια εφημερίδα με μεγάλη απήχηση στο Ελληνικό κοινό και μπορεί να έβγαινε το Σάββατο αλλά την πουλούσαν καθημερινά οι πιτσιρικάδες στους δρόμους και θεωρείτε αρκετά δύσκολο έντυπο στη συλλογή του.







Εκδότης ήταν ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΜΒΕΡΓΗΣ εξαιρετικός δημοσιογράφος,λογοτέχνης και αγωνιστής.
Γεννήθηκε το 1862 στο ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ και πέθανε στην ΑΘΗΝΑ το 1938.

Σπούδασε νομικά ,αλλά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το αφιέρωσε στην ΚΡΗΤΗ στους αγώνες για την απελευθερωσή της(μέσα από την εφημερίδα του περνά πολλά μηνύματα).
Ήταν οπαδός του ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ και φυλακίστηκε από τους Βασιλόφρονες και εξορίστηκε.
Η πέννα του ξεχειλίζει από πατριωτικό ενθουσιασμό.



___________________________________________

1865 "ΠΡΩΙΝΟΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ"

"1865 ΠΡΩΙΝΟΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ"

Οι εφημερίδες αυτές έχουν τυπωθεί στην ΑΘΗΝΑ το 1865 και κυκλοφόρησαν ελάχιστα με αυτό το τίτλο και την μορφή δηλαδή μόνο για 10 μήνες.

Στη συνέχεια ο εκδότης τους που ήταν ο ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗΣ με αρχισυντάκτη τον ΣΤΟΥΜΠΟ,συνεταιρίστηκε με τον Ν.ΠΑΣΣΑΡΗ που διέθετε και το τυπογραφείο και πλέον η εφημερίδα έπαψε να λέγεται "ΠΡΩΙΝΟΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ" αλλά "ΕΩΘΙΝΟΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ"με πολύ μικρή αλλαγή και στη πανέμορφη ξυλογραφία του τίτλου.


Στη νέα της μορφή κυκλοφόρησε λίγο ακόμα διάστημα από όσο γνωρίζω γυρω στους 15 μήνες και μετά έσβησε και αυτή στη λήθη του χρόνου.






Ο "ΠΡΩΙΝΟΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ" κυκλοφορούσε 4 φορές την Εβδομάδα
(ΔΕΥΤΕΡΑ-ΤΕΤΑΡΤΗ-ΠΕΜΠΤΗ-ΣΑΒΒΑΤΟ)ήταν τετρασέλιδος (4 σελίδες)
με πολύ ενδιαφέρουσα θεματογραφία (ΔΙΑΦΟΡΑ-ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΝΕΑ-ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ και άλλα)και μιλάμε για μια εποχή που μόλις είχε φύγει ο ΟΘΩΝΑΣ




και είχε έρθει ο νεαρός ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α'.
Το κόστος της συνδρομής για ένα έτος ήταν 10 ΔΡΑΧΜΕΣ για την ΑΘΗΝΑ και ΠΕΙΡΑΙΑ ενώ για την επαρχία 12 ΔΡΑΧΜΕΣ.





ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΔΙΑΘΕΣΙΜΑ ΤΕΥΧΗ .
_______________________________________________________

1865 "ΕΘΝΟΦΥΛΑΞ" εφημερίδα.

"1865 ΕΘΝΟΦΥΛΑΞ"
Το μεγεθός της είναι 21 εκατ. με 30 εκατοστά ,έχουν τυπωθεί στην ΑΘΗΝΑ το 1865 και κυκλοφόρησαν σε δύο περιόδους από ότι γνωρίζω.



Από την πρώτη περίοδο, έχουν διασωθεί ελάχιστα φύλλα ,εκδότης ήταν ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΟΥΚΑΣ ( τα γραφεία του ήταν στην οδό ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ) και η εφημερίδα κυκλοφορούσε ΠΕΝΤΑΚΙΣ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.



Αυτά ξεχωρίζουν από το πολυτελέστερο χαρτί,επίσης από την εξαιρετική βιννιέτα-γκραβούρα του τίτλου που δεν υπάρχει στην δεύτερη περίοδο.

Στη συνέχεια στη δεύτερη περίοδο που ξεκινά ουσιαστικά από το 1872 ως το 1879 ,εκδότης είναι ο ΠΑΠΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ με αρχισυντάκτη τον ΙΕΡΟΚΛΗ όπου η εφημερίδα γίνετε ημερήσια και από το 1879 εκδότης είναι ο αρμένης ΤΣΑΡΤΟΛΙΑΝ η εφημερίς γίνεται τρις εβδομαδιαία και επέρχεται σιγά-σιγά το τέλος της θρυλικής αυτής έκδοσης.

Ο "ΕΘΝΟΦΥΛΑΞ" ήταν τετρασέλιδος (4 σελίδες) με πολύ ενδιαφέρουσα θεματογραφία (ΔΙΑΦΟΡΑ-ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΝΕΑ-ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ και άλλα) και μιλάμε για μια εποχή που μόλις είχε φύγει ο ΟΘΩΝΑΣ και είχε έρθει ο νεαρός ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α'.







Η θεματολογία της εφημερίδας είναι ότι προσδιορίζει και ο τίτλος της.



Δίνει αγώνα τα εθνικά δικαιώματα της μικρής Ελλάδος,μάχεται και προστατεύει τους βασιλικούς θεσμούς και τον νεαρό βασιλιά ΓΕΩΡΓΙΟ Α'.


Εδώ χωρίς να θέλω να κουράσω όποιον έχει την καλή διάθεση και έχει αφιερώσει λίγο από τον πολύτιμο χρόνο του στο BLOCK μου ,σε αρκετά τεύχη της εφημερίδας θα δει μια μεγάλη λεζάντα στην πρώτη σελίδα που αναγράφει


"ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ Ο ΣΠΟΝΝΕΚ".


Ο ΣΠΟΝΝΕΚ ήταν ένας κόμης από την Δανία που ήρθε μαζί με τον ΓΕΩΡΓΙΟ Α' στην ΕΛΛΑΔΑ μετά την έξωση του ΟΘΩΝΑ.
Αυτός ο αυλικός όμως δεν ήταν ένα απλό διακοσμητικό στοιχείο αλλά ουσιαστικά αυτός κυβέρναγε επηρεάζοντας τον ανώριμο βασιλιά,δημιουργώντας κλίκες και κάνοντας έξαλους τους Έλληνες,όσπου τελικά έφυγε για παρατεταμένες διακοπές στην πατρίδα του.

Η εφημερίδα "Ο ΕΘΝΟΦΥΛΑΞ" ήταν τόσο μαχητική που σε κάθε τεύχος της ανέγραφε αυτό παρόλο που της κόψανε την επιχορήγηση και κόνταψαν να την κλείσουν.

Το κόστος της συνδρομής για ένα έτος ήταν 12 ΔΡΑΧΜΕΣ για την ΑΘΗΝΑ και ΠΕΙΡΑΙΑ ενώ για την επαρχία 16 ΔΡΑΧΜΕΣ και για την ΤΟΥΡΚΙΑ 24 ΔΡΑΧΜΕΣ.

______________________________

Τώρα για να καταλάβουμε την αντιστοιχία του ποσού της συνδρομής της εφημερίδας με το κόστος ζωής και τα ημερομίσθια εκείνης της εποχής
και βάση στα πορίσματα του Τσουκαλά,

το μέσο εργατικό ημερομίσθιο για την περίοδο 1846 έως 1866 είναι 2,5 δραχμές, το 1870 είναι 2,8 δραχμές και από το 1886 έως το 1893 κυμαίνεται από 3,5 έως 4 δραχμές (μη ξεχνάμε τη μεγάλη οικονομική κρίση του 1883),


όπου σε πολλά πράγματα οι τιμές τους διπλασιάστηκαν.

Δηλαδή το 1880 ο ανειδίκευτος εργάτης κέρδιζε ετησίως 900 δραχμές και ο αγρότης κέρδιζε 600 δραχμές.

Η διακίνηση και η κυκλοφορία των περιοδικών και των εφημερίδων εκείνη την εποχή γινόταν κυρίως με το σύστημα των συνδρομών και κατά δεύτερο τρόπο με την πώληση τευχών σε κιόσκια, βιβλιοπωλεία, τυπογραφεία και αλλού.

Χαρακτηριστικά αναφέρω τα βιβλιοπωλεία στην Αθήνα, όπου μπορούσε κάποιος να βρει τις εφημερίδες αυτές και άλλα περιοδικά της εποχής ήταν της Εστίας, του Ξενάκη, τα χαρτοπωλεία του Ξακουστή και του Βλαχούτση.

Επίσης μεμονωμένα τεύχη βρίσκονταν στα καπνοπωλεία και στα κιόσκια, όπως στην πλατεία Συντάγματος το καπνοπωλείο του Φραγκόπουλου ή του Σταματόπουλου.

___________________

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΔΙΑΘΕΣΙΜΑ ΤΕΥΧΗ .
__________________________________________________

1895 "ΑΓΑΠΗ" ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ.

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ ΤΟΥ 1895
ΜΕ ΠΛΟΥΣΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΚΙΛΑ ΘΕΜΑΤΑ.

ΕΚΔΟΤΗΣ Ο Κ.ΔΙΑΛΗΣΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ.
ΗΤΑΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ .
ΕΤΗΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ
5 ΑΣΗΜΕΝΙΕΣ ΔΡΑΧΜΕΣ
ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α'



ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

30 Χ 23 εκατοστά
8 ΣΕΛΙΔΕΣ ΕΚΑΣΤΟ

_________________________

_________________________

1883 "ΚΟΣΜΟΣ"

εν ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ.

Περιοδικό του 1883 "ΚΟΣΜΟΣ" από τις καλύτερες εκδόσεις που έχουν πραγματοποιηθεί στην ΠΟΛΗ στο τυπογραφείο του ΒΟΥΤΗΡΑ και ήταν ένα σύγγραμμα με την αύρα από τις χαμένες πατρίδες.

Είχε 16 σελίδες , κυκλοφορούσε μία φορά την εβδομάδα ,

τό κόστος του ήταν για τις Επαρχίες του ΟΘΩΜΑΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ 6 αργυρά μεζερίτια, για τους σπουδαστές στην ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ 10 γρόσσια και τέλος οι επιστολές ταχυδρομούνταν στα γραφεία που ήταν και ο ιδιοκτήτης κος ΤΑΝΤΑΛΙΔΗΣ στο ΓΑΛΑΤΑ (ΚΟΥΡΣΟΥΜ ΧΑΝΙ 10).

Ο Γαλατάς είναι η γνωστή συνοικία της Κωνσταντινούπολης στα νότια του Πέραν

(το ΠΕΡΑΝ ήταν το πλουτοφόρο τρίστρατο της ΠΡΟΠΟΝΤΙΔΑΣ με πλούσιο παρελθόν και πανέμορφα τοπία), στο τέρμα του Βοσπόρου.

Στο Γαλατά κατοικούσαν πολλοί ΄Ελληνες και Αρμένιοι που είχαν καταφύγει εκεί από την Ανατολία.

Ως σήμερα ο Γαλατάς εξακολουθεί ν΄ αποτελεί το πιο σημαντικό τμήμα της Κωνσταντινούπολης.
Το τμήμα της παραλίας του Γαλατά ως το Τοπ Χανέ , είναι ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο και εκεί βρίσκονται και οι ορθόδοξες εκκλησίες του Αγίου Νικολάου, της Παναγίας της Καταφατιανής και του Χριστού των Κήπων, καθώς βέβαια και το Γενί Τζαμί.

Ο "ΚΟΣΜΟΣ" είχε ποικιλία θεμάτων και άρθρων.

Στα τεύχη του μπορούσες να συναντήσεις, διηγήματα,ιατρικά θέματα,νεώτερα των επιστημών,ειδήσεις και νέα της εποχής,

ποικίλα,γνώμαι και στην τελευταία σελίδα λογοπαίγνια,προβλήματα και παιχνίδια.

Για να έχουμε μια εικόνα των θεματων σε ένα τεύχος που έδωσα τελευταία υπήρχε μια όμορφη γκραβούρα εποχής της πόλης ΔΑΒΕΡΚΙΡ που είναι η αρχαία ΑΜΙΔΑ της ΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ,

ένα άρθρο για τις ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ,

Ιστιοφόρα και ατμόπλοια,αναφορά στην καρδιά και εγκέφαλο του ΓΑΜΒΕΤΑ

(γίνετε σύγκριση με το βάρος του εγκεφάλου του ΜΕΓΑ ΝΑΠΟΛΕΩΝ,και του ΒΥΡΩΝΑ) ,ΙΑΤΡΙΚΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ,και άλλα πολλά.

Τέλος στα εξώφυλλα υπήρχαν καταπληκτικές διαφημίσεις από το ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΚΑΙ ΚΑΦΕΝΕΙΟΝ ΤΟΥ ΣΤΕΜΜΑΤΟΣ,ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΝ ΚΑΠΝΟΥ ΚΑΙ ΣΙΓΑΡΕΤΤΩΝ "ΠΑΜΠΟΥΚΤΣΟΓΛΟΥ" και άλλες.

__________________________________

==================
++++++ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ+++++

ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΣΤΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ,
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ -
ΠΑΤΗΣΤΕ ΧΑΜΗΛΑ

Παλαιότερες αναρτήσεις

ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΤΕ.

Μήν παραλείψετε να δείτε στην δεύτερη σελίδα του BLOG, την έκθεση που έχω με σπάνιες φωτογραφίες από την παλιά Αθήνα ,τον προηγούμενο αιώνα ,το λιμάνι του Πειραία σαν ένα μικρό ψαρολίμανο γεμάτο καίκια και την Πάτρα.

===================

____________________________________________

1869 "ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ"

H "ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ" ήταν ένα πολύ μεγάλου μεγέθους περιοδικό
(40 εκατοστά με 26 εκατοστά) γεμάτο γκραβούρες και πολλά ενδιαφέρωντα θέματα.




Τα τεύχη συνήθως είχαν θέματα για τα ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ,
για τους ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥΣ,

ΘΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟ, ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ,

έξοχες γκραβούρες μεγάλου μεγέθους της κόλασης του ΔΑΝΤΗ που ήταν ένα θέμα σε συνέχειες,

ΓΙΑ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΜΕ ΔΕΚΑΔΕΣ ΕΝΤΟΜΑ ,

ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ και πολλά άλλα.

"ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ" πρωτοεκδόθηκε το 1869 και κυκλοφόρησε ως το 1877 με μια μικρή παύση από το 1873 ως το 1874 και άλλαξε τα δεδομένα των Ελληνικών εικονογραφημένων περιοδικών ανεβάζοντας πολύ τα στάνταρ.


Τυπωνόταν σε πολυτελές χαρτί και το 1870 η διεύθυνση του περιοδικού έκανε μια μεγάλη δωρεά σε συννενόηση με το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας και χάρισε σε όλα τα σχολεία καθώς και στα σχολεία του ΟΘΩΜΑΝΙΚΟΥ κράτους με Έλληνες ομογενείς από ένα αντίτυπο του περιοδικού.

Η αποστολή αυτού του πραγματικά δυσεύρετου και πολυτελούς περιοδικού έφτανε ως και 19 διαφορετικά κράτη την περίοδο εκείνη.
Ήταν 32 σελίδων μεγάλου μεγέθους .

Σπάνια μπορούν να εντοπισθούν ακέραια αυτά τα υπέροχα τεύχη που αποτελούν τυπογραφικά κοσμήματα, γιατί δυστυχώς τα περισσότερα έχουν κομματιασθεί και έχουν αφαιρεθεί οι καταπληκτικές γκραβούρες που περιέχουν και καταλήγουν σε κάποιο κάδρο.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΔΙΑΘΕΣΙΜΑ ΤΕΥΧΗ .

==================

_________________________________________________________________